شعر في البابا شنودة

كلمه من قلبى وبقولها يا ناس البابا شنوده علمنى حب الناس
وداعه وحب واحساس وكلامك كله ميزان حساس
يا رجل الصلاه كلامك بخور وعندك حكمه لكل العصور
وفى كل المواقف عندك حلول متعرفش صعب او مش معقول
حياتك صعبه وحملك تقيل يا شايل همومنا وبينا كفيل
تمسح دموعنا وتصلى عنا وتطلب من رب المجد ينزعها عنا
محبه كتيره وقلبك كبير يا صاحب القداسه دموعك كتير
بتبكى عليا وعلى كل خاطى وعلى كل من بعد عن طريق الفادى
بحب وحكمه وقلب حنون دا انت خليت ابليس مجنون
بتجمع ولادك من طريق الهلاك دا كلامك يخلى الخاطى ملاك
كلامك وديع وفيه موعظه باتعلم منك كل يوم عظه
زمنا الصعب اصبح سلام بحب وسماحه ملكت الزمام
صلى من اجلى يا حبيب المسيح لرب الجد يسوع المسيح
يغفرلى زنوبى انا الخاطى الجريح و ارجع فى حضن ابويا المسيح
فى البيداء وحدك كنت تسير و كانت البيداء بك تنير
حاولوا يا ابويا يجربوك لكن مين يقدر عليك دا انت حبيب ابوك
يسوع معاك وام النور دا انت يا ابويا اسد جاسور
فى الحق ما تعرفش هزار وعمرك ما خبيت اسرار
الصدق طبعك والوضوح بس فين منك الشيطان يروح
يا شاعر بقلبك وكلك احساس دا قلبك بينبض بحب الناس
وارجع واقول
كلمه من قلبى وبقولها يا ناس شنوده علمنى حب الناس